W artykule w prostych słowach omówiono, czym jest osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego - ta informacja pozwoli zrozumieć, co dzieje się w przypadku zniszczenia krążków międzykręgowych oraz jak przeprowadzić skuteczne i bezpieczne leczenie.
Według statystyk medycznych ponad 70% współczesnej populacji wie, czym jest osteochondroza. Siedzący tryb życia, brak regularnej aktywności fizycznej, nadmierne spożycie kalorii w diecie przy niedoborze niezbędnych mikroelementów i witamin w niej – to wszystko i wiele więcej powoduje, że krążki międzykręgowe zaczynają się pogarszać już w młodym wieku. Najpierw pojawia się tępy, dyskretny ból, a następnie ostry, uporczywy ból w okolicy lędźwiowej. Osoba nie może poruszać się samodzielnie; każdy ruch powoduje silny ból i dyskomfort. Unerwienie narządów wewnętrznych jamy brzusznej i miednicy małej jest zakłócone.
Aby zrozumieć, czym jest osteochondroza kręgosłupa, musisz mieć pojęcie o jej strukturze i funkcjach. Zacznijmy od drugiego pytania. Zatem kręgosłup jest częścią podtrzymującą ludzkiego szkieletu. Przyczepiona jest do niego górna obręcz barkowa, kończyny dolne i klatka piersiowa oraz czaszka. Najważniejszą funkcją kręgosłupa jest zapewnienie bezpieczeństwa rdzeniowi kręgowemu – centralnej części autonomicznego układu nerwowego, która zapewnia funkcjonowanie całego organizmu człowieka.
Anatomicznie kręgosłup składa się z dwóch części strukturalnych: trzonów kręgowych z wyrostkami łukowatymi i kolczystymi oraz krążków międzykręgowych. Trzon kręgów stanowi 70–75% wysokości kręgosłupa, a krążki międzykręgowe (w zależności od wieku pacjenta) – od 25 do 30%. Kształt krążka międzykręgowego jest zgodny z kształtem trzonu kręgu i wyrostkami łukowatymi. Dysk zapewnia równomierne rozłożenie obciążenia amortyzującego przenoszonego z kończyn dolnych i innych części ciała. Zapewnia również ochronę nerwów korzeniowych wychodzących z rdzenia kręgowego.
Co to jest osteochondroza lędźwiowa? Jest to zwyrodnieniowe, dystroficzne zniszczenie tkanki chrzęstnej pierścienia włóknistego krążków międzykręgowych L5-L4, L4-L3, L3-L2, L2-L1. W sumie obszar lędźwiowy zawiera pięć trzonów kręgowych i 4 krążki międzykręgowe, które je oddzielają. Przez otwory otworowe w trzonach kręgów odchodzą nerwy korzeniowe, odpowiedzialne za unerwienie następujących części ciała:
- L1 i L2 – narządy jamy brzusznej i górna część uda;
- L3 – narządy płciowe, kolana i pęcherz;
- L4 – nogi, stopy i prostata;
- L5 – palce, nogi, stopy.
Gałęzie tych nerwów korzeniowych tworzą nerw kulszowy, który biegnie od dolnej części pleców przez obszar pośladkowy do dołu podkolanowego. Tam dzieli się na gałęzie piszczelową i strzałkową i dalej unerwia podudzie i stopę. Ponadto poszczególne gałęzie nerwów korzeniowych kręgosłupa lędźwiowego są częścią splotu nerwowego zwanego ogonem końskim.
Wraz z rozwojem osteochondrozy następuje stopniowe zakłócanie unerwienia. Mogą rozwinąć się choroby narządów wewnętrznych jamy brzusznej i miednicy małej. W ciężkich przypadkach rozwija się zanik włókien mięśniowych kończyn dolnych, częściowy niedowład nóg itp.
Więcej informacji na temat tego, czym jest osteochondroza, jakie są jej objawy i leczenie, można znaleźć w tym artykule. Oto kilka wskazówek, jak postępować w przypadku postawienia takiej diagnozy i do jakiego lekarza należy się zgłosić, aby poddać się w pełni skutecznemu leczeniu.
Co to jest osteochondroza i jakie są jej przyczyny?
Współczesna nauka zna odpowiedzi na pytania, czym jest osteochondroza i jakie są jej przyczyny, jednak niestety zastosowanie tej wiedzy w praktyce do skutecznej profilaktyki i leczenia jest trudne, ponieważ pacjent będzie musiał dołożyć wszelkich starań, aby zwalczyć chorobę.
Anatomicznie i fizjologicznie ciało krążka międzykręgowego składa się w prawie 80% z płynu. To właśnie ta okoliczność umożliwia skuteczne rozłożenie obciążenia amortyzującego na powierzchnię oddzielonych trzonów kręgowych. Jednak ani pierścień włóknisty, ani jądro miażdżyste krążka międzykręgowego nie mają własnej sieci naczyń włosowatych. Dlatego nie ma tu dopływu krwi. Wszelkie pobór cieczy i niezbędnych w niej składników rozpuszczonych następuje poprzez wymianę rozproszoną. Przeprowadza się go tylko wtedy, gdy na otaczające mięśnie zostanie zastosowany odpowiedni nacisk fizyczny. Jeśli muskularna rama pleców i dolnej części pleców nie działa, wówczas odżywianie rozproszone przestaje działać.
Patologia zaczyna się rozwijać:
- po pierwsze, włóknisty pierścień po prostu ulega odwodnieniu i traci swoją elastyczność;
- następnie jego powierzchnia zaczyna ulegać pierwotnemu zniszczeniu, co powoduje stan zapalny (zaostrzenie osteochondrozy) i odkładanie się soli wapnia w celu przywrócenia integralności uszkodzonych tkanek;
- film zwapnień zapobiega dalszemu rozproszonemu odżywianiu, dlatego nawet przy aktywnej pracy otaczających mięśni nie następuje spontaniczna odbudowa tkanki pierścienia włóknistego;
- kolejnym etapem jest pobranie płynu z jądra miażdżystego zlokalizowanego wewnątrz pierścienia włóknistego;
- na tym etapie jądro miażdżyste traci swoją masę, przestaje równomiernie rozkładać obciążenie amortyzujące, a wysokość krążka międzykręgowego maleje;
- na etapie wysunięcia krążek międzykręgowy wystaje poza trzony kręgów i zaczyna wywierać nacisk na otaczające tkanki miękkie i nerwy korzeniowe, co powoduje ciągły ból i sztywność ruchu;
- trzeci etap to pęknięcie pierścienia włóknistego (ekstruzja) i uwolnienie części jądra miażdżystego na zewnątrz (przepuklina dysku).
Jakie przyczyny mogą wywołać rozwój tej patologii kręgosłupa:
- brak odpowiedniej i regularnej aktywności fizycznej na umięśnioną klatkę piersiową i dolną część pleców;
- niewłaściwa organizacja przestrzeni do spania i pracy, gdy znajdują się w nich zaburzenia mikrokrążenia krwi i płynu limfatycznego w obszarze kręgosłupa;
- zakłócenie procesów metabolicznych w organizmie, którego pierwszą oznaką jest nadmierna masa ciała;
- zła postawa i skrzywienie kręgosłupa, skutkujące zmianą rozkładu obciążenia amortyzującego wzdłuż kręgosłupa;
- utrzymanie siedzącego trybu życia i siedzącej pracy;
- choroby endokrynologiczne, na przykład cukrzyca z towarzyszącą angiopatią;
- urazy kręgosłupa (skręcenia więzadeł i ścięgien, naderwania mięśni, przemieszczenia i podwichnięcia trzonów kręgowych, złamania i pęknięcia kompresyjne).
Istnieją inne przyczyny, ale są one mniej powszechne i nie stanowią tak wyraźnego zagrożenia, jak te wymienione powyżej.
Co to jest osteochondroza lędźwiowa
Ogólnie rzecz biorąc, czym jest osteochondroza chorobowa, wyjaśniono powyżej. Zatrzymajmy się teraz trochę nad pytaniem, czym jest osteochondroza lędźwiowa i dlaczego jest tak powszechna. W ostatnich dziesięcioleciach choroba szybko staje się coraz młodsza. Jeśli wcześniej zdiagnozowano ją u osób, które przekroczyły próg 40 lat, obecnie pierwsze oznaki zmian zwyrodnieniowych dystroficznych w krążkach międzykręgowych występują nie tylko u 20-latków, ale także u młodzieży w wieku 14–16 lat.
Oczywiście pewną rolę odgrywa w tym poszerzanie możliwości wczesnej diagnostyki. Wraz z pojawieniem się badań MRI zaczęto częściej wykrywać wczesne przypadki choroby. Dlatego pacjenci dowiadywali się o osteochondrozie międzykręgowej z powodu pojawienia się silnego bólu. A teraz, przeprowadzając badania, można wykryć patologię na wczesnym etapie rozwoju.
Dolna część pleców jest najbardziej wrażliwym miejscem kręgosłupa. To tutaj występuje maksymalne obciążenie amortyzujące podczas wykonywania jakichkolwiek ruchów ciała. W czasie ciąży zachodzą tu istotne zmiany polegające na przemieszczeniu trzonów kręgowych, zmianach postawy i poszerzeniu przestrzeni międzykręgowych. Dlatego ciąża dla kobiety prawie zawsze staje się okresem, w którym kręgosłup zaczyna się pogarszać.
Co to jest osteochondroza kręgosłupa II stopnia? Jest to stan, w którym pojawiają się już utrzymujące się objawy kliniczne i pacjent zmuszony jest zwrócić się o pomoc lekarską. Z reguły na drugim etapie rozwoju zwyrodnieniowej patologii dystroficznej obserwuje się zmniejszenie wysokości krążka międzykręgowego i przerzedzenie tkanki pierścienia włóknistego.
Co to jest osteochondroza okolicy lędźwiowo-krzyżowej
Czym jest osteochondroza okolicy krzyżowej, mogą odczuć tylko pacjenci w wieku poniżej 25 lat. W tym wieku następuje całkowite zrośnięcie trzonów kręgowych w odcinku krzyżowym kręgosłupa. Zanik krążków międzykręgowych. Dlatego kliniczne objawy stanu zapalnego mogą wskazywać na zupełnie inne patologie.
Znacznie częściej zadają pytanie, czym jest osteochondroza lędźwiowo-krzyżowa, ponieważ wpływa ona na krążek międzykręgowy położony pomiędzy obszarem krzyżowym i lędźwiowym. To jest L5-S1 - odpowiada warunkowemu środkowi ciężkości ludzkiego ciała oraz maksymalnemu obciążeniu fizycznemu i amortyzującemu.
Ważne jest, aby zrozumieć, czym jest osteochondroza okolicy lędźwiowo-krzyżowej i jak można ją skutecznie leczyć. Przede wszystkim należy wykluczyć wszystkie możliwe przyczyny patologii. Następnie konieczne jest wzmocnienie napięcia mięśni otaczających dolną część pleców. Leczenie najlepiej przeprowadzić za pomocą terapii manualnej i ćwiczeń terapeutycznych.
Oznaki i objawy osteochondrozy
Teraz rozumiesz, czym jest osteochondroza kręgosłupa, a gdy pojawią się jej objawy, będziesz w stanie zidentyfikować i wyeliminować potencjalną przyczynę zmian patologicznych.
Wielu pacjentów pyta, jakie są objawy osteochondrozy na zdjęciach rentgenowskich i wynikach badania MRI. Tak więc na zdjęciach lekarz widzi pęknięcia na powierzchni pierścienia włóknistego, zmniejszenie wysokości krążka międzykręgowego i zmianę jego kształtu. Są to główne objawy osteochondrozy.
Objawy kliniczne obejmują:
- ból w okolicy lędźwiowej;
- rozprzestrzenianie się bólu wzdłuż powierzchni uda, nogi i stopy;
- zmniejszona siła mięśni kończyn dolnych;
- zmiana postawy wraz z wyprostowaniem fizjologicznego krzywizny kręgosłupa w odcinku lędźwiowym;
- sztywność ruchów i ograniczenie ich amplitudy;
- napięcie mięśni w okolicy lędźwiowej.
W zaawansowanych przypadkach może pojawić się drętwienie kończyn dolnych, drgawki, lumbago itp.
Co to jest osteochondroza wielosegmentowa lub powszechna?
Na pytanie, czym jest osteochondroza wielosegmentowa, można krótko odpowiedzieć. Są to zmiany zwyrodnieniowe dystroficzne, które dotyczą nie jednego, ale kilku krążków międzykręgowych. To samo można powiedzieć o tym, czym jest powszechna osteochondroza kręgosłupa. Jest to stan, w którym zmiany patologiczne wykrywane są nie w jednej, ale w kilku odcinkach kręgosłupa. Na przykład, jeśli dana osoba ma tylko dwa dyski lędźwiowe, jest to wielosegmentowa postać choroby. Jeśli dotyczy to jednego dysku w okolicy lędźwiowej i lędźwiowo-krzyżowej, jest to powszechna postać.
Co to jest osteochondroza korzeniowa (w prostym języku)
A teraz kilka słów o tym, czym jest osteochondroza korzeniowa i dlaczego ten stan jest niebezpieczny dla zdrowia ludzkiego. Mówiąc prosto o tym, co to jest - osteochondroza, można zauważyć, że jest to dosłownie spłaszczenie wyściółki między trzonami kręgów.
Podczas ruchu lub w statycznej pozycji ciała, pod wpływem działania grawitacji, obserwuje się kolosalny nacisk na kręgosłup. Każdy leżący powyżej kręg wywiera nacisk na dolny. Oddzielające je krążki międzykręgowe są w stanie ściśniętym. Jeśli nie mają wystarczającej ilości płynu, tracą odporność i ulegają spłaszczeniu. Jednocześnie tracą zdolność zapewnienia wystarczającej wysokości przestrzeni międzykręgowej, aby nerwy korzeniowe wychodzące z rdzenia kręgowego nie ulegały uciskowi.
Jeśli dysk utraci swoją wysokość i kształt, nerw korzeniowy ulega uciskowi. Występuje osteochondroza z zespołem korzeniowym. Towarzyszą mu wyraźne objawy neurologiczne w postaci drętwienia, niedowładu, paraliżu, osłabienia siły mięśni, pojawienia się parestezji itp.
Skuteczne leczenie osteochondrozy
Ustaliliśmy, czym jest osteochondroza, teraz możemy mówić o skutecznym leczeniu tej choroby. Jak już stało się jasne, w celu całkowitego przywrócenia krążków międzykręgowych konieczne jest przywrócenie upośledzonego rozproszonego odżywiania tkanki chrzęstnej pierścienia włóknistego. Można tego dokonać jedynie za pomocą terapii manualnej i ćwiczeń terapeutycznych. Nie ma leków farmakologicznych, które mogłyby przywrócić rozproszone odżywianie tkanki chrzęstnej krążków międzykręgowych. A wstrzykiwanie chondroprotektorów przy braku rozproszonego metabolizmu jest bezużyteczne. Nie przenikają do tkanki chrzęstnej.
Dla skutecznego leczenia konieczne jest:
- zmienić swój tryb życia, uczynić go bardziej aktywnym poprzez odpowiednią aktywność fizyczną i odpowiednią dietę;
- unikaj ekstremalnej aktywności fizycznej mięśni pleców;
- przeprowadzić kilka procedur trakcji trakcyjnej kręgosłupa w celu przywrócenia fizjologicznej wysokości przestrzeni międzykręgowych;
- wizyta u osteopaty w celu przywrócenia elastyczności tkanki chrzęstnej i jej zdolności do dyfuzji wymiany z tkanką mięśniową;
- wykonać kilka sesji masażu, aby poprawić przepuszczalność i elastyczność tkanek, przywrócić mikrokrążenie krwi i płynu limfatycznego;
- opracować indywidualny tok ćwiczeń terapeutycznych z kręgowcem.
Wskazana jest również fizjoterapia, kinezyterapia, laseroterapia i wiele innych. Leczenie osteochondrozy należy prowadzić pod nadzorem kręgowca lub neurologa.