Jesteśmy pewni, że przeczytałeś i słyszałeś, że osteochondroza lędźwiowa często dotyka pracowników banków i pracowników biurowych, programistów i przedstawicieli ciężkiej pracy fizycznej. To prawda, ale cała prawda jest taka, że dziś trudno jest znaleźć przynajmniej jeden rodzaj aktywności, który nie jest związany z ryzykiem rozwoju tej choroby.
Dlaczego? Osteochondroza dolnej części pleców to rodzaj „podatku od chodzenia w pozycji pionowej", hołd, który każdy z nas musi zapłacić naturze. Przyczyną zmian zwyrodnieniowych w tkance chrzęstnej krążka międzykręgowego są nie tyle zwiększone obciążenia jego jądra miażdżystego, ale specyfika ukrwienia tych struktur.
Około dwudziestego roku życia tętnice, które odżywiają tkankę włóknisto-chrzęstną IVD w okresie dojrzewania, są zatarte, a przez wszystkie pozostałe lata jądro miażdżyste i pierścień włókniakowy otrzymują składniki odżywcze wyłącznie poprzez dyfuzję, a to wyraźnie nie wystarcza! Pierwiastki śladowe, polisacharydy, aminokwasy i inne składniki strukturalne dostają się do chondrocytów (komórek syntetyzujących substancję śródmiąższową krążka) w niezwykle ograniczonych ilościach, co tworzy żyzny grunt dla rozwoju procesów dystroficznych.
W ramach naszej działalności zawodowej regularnie wrzucamy nasiona do tej żyznej gleby. Siedzimy w złej pozycji, nieprawidłowo podnosimy ciężary, trochę się ruszamy i dużo czasu spędzamy za kierownicą lub za monitorem komputera. Przy wszystkich innych rzeczach taka forma aktywności fizycznej „uszłaby nam na sucho", ale w warunkach ograniczonej podaży struktur chrzęstnych w IVD nieuchronnie rozwijają się procesy zwyrodnieniowe.
Jak objawia się osteochondroza lędźwiowa?
Pierwszą manifestacją osteochondrozy okolicy lędźwiowej jest zespół bólowy. Z reguły po raz pierwszy „szczęściarza" uderza ostry ból w plecach, który przeszywa jego ciało sztyletem. Ból pojawia się po nieumyślnym skręceniu tułowia, przechyleniu lub po hipotermii. Nie ma sposobu, aby znieść taki ból - dosłownie dzierży człowieka za ręce jego nóg i przywiązuje go do łóżka.
Jakie zmiany zachodzą w kręgosłupie na tle zespołu bólowego? Aby zmniejszyć ból, układ nerwowy wysyła stymulujące sygnały do głębokich mięśni pleców. Wzmocnienie napięcia mięśniowego pomaga zmniejszyć ruchomość w dotkniętym odcinku kręgosłupa, co na pewien czas zmniejsza nasilenie bólu. W przyszłości myofixation przestaje pełnić funkcję kompensacyjną, a taki brak równowagi mięśniowo-tonicznej tylko nasila ból.
Podczas badania takiego pacjenta neuropatolog wykryje objawy zespołu fiksacji, czyli obiektywne objawy choroby - zmiany statyki i dynamiki. Przez zmiany statyki w osteochondrozie dolnego odcinka kręgosłupa rozumiemy spłaszczenie lub nasilenie fizjologicznej krzywizny (lordozy) oraz pojawienie się patologicznego skrzywienia w kierunku bólu (skolioza). Dynamiczne objawy choroby to ostre ograniczenie ruchomości (aż do całkowitego unieruchomienia) w dotkniętym chorobą segmencie.
Wszystkie te zmiany można potwierdzić za pomocą spondylografii (RTG kręgosłupa) oraz nowocześniejszych metod badawczych, takich jak tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny. Na zdjęciach widać również obniżenie wysokości krążka międzykręgowego w okolicy istotnych klinicznie PDS, przepukliny, osteofitów.
Osteochondroza dolnego odcinka kręgosłupa, leczenie
Zespół fiksacji i bólu w połączeniu z objawami morfologicznymi na obrazach diagnostycznych tworzą pełny obraz zespołu kręgosłupa, który jest spowodowany osteochondrozą dolnego odcinka kręgosłupa. Kolejne pytanie, jakie zadajemy lekarzowi po zakończeniu etapu diagnostycznego, to jak leczyć chorobę?
Oczywiście to nie choroba zawsze wymaga wyleczenia, ale pacjent, ale nie odejdziemy od filozoficznych dyskusji. I rozwiążemy bardziej palące problemy - najpierw będziemy musieli pokonać zespół bólowy. Aby to zrobić, potrzebujemy leków o działaniu ogólnoustrojowym i miejscowym, takich jak NLPZ, hormony kortykosteroidowe, środki zwiotczające mięśnie, a nawet leki przeciwdepresyjne. Po złagodzeniu zespołu bólowego przychodzi kolej na konserwatywne metody leczenia.
Jeśli zdiagnozowano u Ciebie osteochondrozę dolnego odcinka kręgosłupa, leczenie będzie długie i powinieneś być na to przygotowany zarówno moralnie, jak i finansowo. De facto i de iure niemożliwe jest całkowite pokonanie choroby, więc z pewną częstotliwością będziesz musiał odwiedzać lekarzy do końca swoich dni.
Algorytm leczenia jest zawsze indywidualny, a opracowuje go lekarz prowadzący, który zna historię choroby, wymienimy tylko możliwe kierunki terapii. Refleksologia ma pozytywny wpływ wśród metod, w których akupunktura jest na pierwszym miejscu. Niektórzy specjaliści opowiadają się za terapią trakcyjną, chociaż inne szkoły kręgowców zaprzeczają tej technice. Warto wypróbować terapię masażem, na pewno trzeba włączyć do programu rehabilitacji ćwiczenia pleców (LFK), można też skorzystać z pomocy wykwalifikowanych kręgarzy.
W 90 przypadkach na 100 metod leczenia zachowawczego wystarcza do opanowania choroby, pozostałych dziesięciu chorych jest wskazanych do leczenia operacyjnego. W przypadku braku bezwzględnych wskazań do operacji (ciężka kręgozmyk, zwężenie kręgosłupa) możliwe jest leczenie chirurgiczne o minimalnej inwazyjności. Jeżeli stopień zmian morfologicznych kręgosłupa osiągnął poziom krytyczny, stosuje się nowoczesne metody rekonstrukcji krążka za pomocą implantów.